Ik ben een kunstenares en life coach met een ietwat ongewone voornaam. Ik woon in Hellevoetsluis met 1 man & 2 katten. Mijn eerste naam is dankzij mijn hippie ouders tot stand gekomen 😬 Om hun ouders wat gerust te stellen kreeg ik ook de ‘vrouwelijke’ namen Esther en Victoria mee. In mijn coaching werk gebruik ik die twee voornamen vaak, om verwarring te voorkomen. 😊

Sinds ik 16 jaar was had ik al het gevoel; dit moet toch beter kunnen. Af en toe was ik laaiend enthousiast, om vervolgens weer een diepe put in te kukelen. Overwegend was er een smeulende, soms helder waarneembare woede die de boventoon voerde.
Na een heel kort wachttijdje kon ik terecht bij het RIAGG. Wat me dwars zat, kon ik helaas niet zeggen; wel zei ik letterlijk tegen de psycholoog die me hielp: ‘Als ik bij mijn moeder blijf wonen, word ik gek.’
Ik had uiteindelijk de ‘mazzel’ dat mijn lievelingsoom was opgepakt en veroordeeld voor moord, ontvoering en afpersing. Nu had ik iets om aantoonbaar ondersteboven van te zijn. Dus dat was het eerste handvat in de psychologische sessies.
Gaandeweg leerde ik meer en meer over mezelf, vooral inzichten en begrip hebben me veel goed gedaan. Maar praten alleen… daarmee kom je er niet. Het helpt als iemand je gevoelens valideert en gewoon luistert, maar om te helen heb je meer nodig.
Later ben ik me dan ook gaan verdiepen in alles, maar dan ook àlles dat ik te pakken kon krijgen op het gebied van psychologie. Ik heb een weekend emotioneel lichaamswerk gedaan. Jaren PRI therapie en psychotherapie gevolgd. Talloze boeken over en van gestalt, Stettbacher, Jung, Maté, droomwerk en manifestatie technieken stuk gelezen. Alles hielp wel, maar…
De oplossing?
Ik was op gegeven moment overtuigd; nu moet ik van die shit af zijn. En nu ga ik manifesteren! Wet van Aantrekking, here I come. Nou, nee dus. Zelfs een lidmaatschap Money Bootcamp van Denise Duffield-Thomas hielp me niet om het gewenste leven vorm te geven. Het hielp, maar mondjesmaat. Net als al het andere. Hoe nu verder..?
Neurodrills, EFT… en Stettbacher
Wat mij uiteindelijk het meeste hielp, en nog steeds helpt, is vooral de combinatie neurodrills, EFT en de stappen van Stettbacher (naar eigen inzicht aangepast). Gelardeerd met wat droomwerk en Gestalt. Op deze website lees je meer over deze technieken.
Om een fijn leven te blijven leven, moet je dit werk beschouwen als mentaal tandenpoetsen. Je poetst niet 90 keer je tanden binnen één week om dan te concluderen; ziezo, ik hoef het de komende anderhalf maand niet meer te doen. Het komt dagelijks terug, net als onze triggers en net als onze obstakels. Gaandeweg worden die minder, maar verdwijnen doen ze nooit. We zijn immers geen robots… Wel leer je meer en meer: het moment dat iets bovenkomt, kan je het gelijk aanpakken. Waar je vroeger misschien een week verdrietig was, los je dat nu binnen een half uur op.
Genezen?
Ben ik genezen? Welnee. Om te beginnen was ik niet ‘stuk’ (en dat ben jij ook niet!) Zoals zoveel mensen heb ik als jong kind gezond gereageerd op ongezonde situaties. Helaas werd dat ‘gezonde reageren’, binnen de ongezonde emotionele situatie die de familie beheerste, ook keer op keer afgekeurd.
Tot op de dag van vandaag heb ik nukkige, boze en verdrietige buien. Maar ik weet nu wat ik ermee kan. Dat ik dat meestal binnen een half uur kan oplossen. En soms kies ik daar niet voor. Soms blijf ik gewoon lekker sacherijnig. Moet ook kunnen! 😉
Wat merk je dan?
Een vraag die ik goed snap! Want als de sessies je problemen niet volledig oplossen, zonder dat je er ooit nog naar hoeft om te kijken… Waarom dan in hemelsnaam? Nou, laat ik het zo zeggen; het dagelijks leven wordt mooier en mooier. Heb je nog vervelende dagen, ruzies, huilbuien? Zeker wel. Maar minder vaak. Minder intens. En waar ze nu misschien teveel aandacht opeisen, kunnen ze in de toekomst een relatief onbelangrijke rol spelen. Niemand is altijd blij, en dat hoeft ook niet. Maar leren met de dagelijkse, en soms ook niet-dagelijkse dingen omgaan – dat is goed te leren.
Kunst helpt
Creatieve uiting kan goed helpen bij het verwerken van trauma en emoties. Ook humor draagt een stevige steen bij! Het zal een van de redenen zijn dat de kleurpotloden al vanaf jonge leeftijd niet uit mijn handen te slaan waren. Meer weten over mijn kunst? Die vind je hier.